فاش

فاش

هنر و سینما , شعر و ترانه , نقد و تحلیل , وب نوشتهای محمد احمدزاده
فاش

فاش

هنر و سینما , شعر و ترانه , نقد و تحلیل , وب نوشتهای محمد احمدزاده

نخست وزیر انگلیس اهل سومالی نیست ! + یک پوستر

نخست وزیر انگلیس اهل سومالی نیست !

  

سومالی امروز

           توی جیب شیخ عربستان جا میشود

                                   توی ساک ورزشی مسی

سومالی لابه لای انجیل خاک گرفته ی اوباما

جا می شود امروز

همین امروز

که هری پاتر جدید اکران می شود

که جشن بالن ها در سویس بر پاست

نه ...

سومالی جزء هیچ کدام از آرمانهای سازمان ملل نیست  . 

سازمان ملل آمار می دهد فقط

شاید بهانه ای باشد

           برای چند عکس یادگاری  ...

                         یک موبلوند چشم آبی

                                  میان کودکان سیاه مردنی

و یک تیتر بد بوی مضحک  

                             " حقوق بشر "

سازمان ملل  

لیبی چاغ و چله را 

بیشتر دوست دارد 

فقط آینده ی سوریه 

شایسته ی قطع نامه است 

نه گذشته ی سومالی !

نه گذشته ی سومالی !  

...

نخست وزیر انگلیس  

اهل سومالی نیست

که ضجه ی پدرانش را

هنوز در زندان های ساحلی آفریقا

در کشتیهای حامل بردگان به مقصد "بریتانیای کبیر"

به یاد داشته باشد

و ببیند

ببیابان هایی را

که روزی سبز بودند

و امروز ... قاره ی دیگری را سبز می نامند !  

 ***

من اما شیعه ام

اهل سومالی . غزه . بوسنی . پاکستان

و هر مکانکی

که جای شلاغی

برپشت ستمدیده ایست ...

سومالی امروز

جهان ماست .

  

مرداد ماه نود 

بی دار 

باشد به خیر ان شاء الله   

.................................................. 

همین حالا میتوانید کمک کنید

کلیک کن ، پرداخت اینترنتی به قحطی زدگان سومالی  

.................................................. 

 +یه پوستر با طراحی دوست عزیزم یاسین احمدی در ادامه مطلب 

ادامه مطلب ...

... و البته سیبیل !

... و البته سیبیل !  

 

همه چیز هست

چون هست

نه این که باید باشد

ونیست

چون نیست

خب... شاید باشد !

چقدر روزگار پشمکینی است مرا

از افسون یک تکرار

" من بزرگ شده ام "

***

هیچوقت فکر نمی کردم

همه چیز اینقدر شوخی باشد

پشت اوامر حکیمانه ی بزرگ تر ها

هیچ نبود

جز توهم ذهنی بیمار

بزرگترها همه بیمار بودند

*

آن چهره های سیبیلوی عکسهای قدیمی کودکی

آن همه اخم

عمو ، دایی ، بابا

که مردانه ایستاده اند

               به سکس امشب می اندیشند

               به سهم الارث پدری

               به چیزی که فقط نیمه شب اتاق خواب تاریکشان گواه است

              " لعنت به تو زن "

باید یکی از آنها می شدم

تا مسخرگی عاداتشان را در یابم

آن جا که می گفتند

             " زشت است ، گناه دارد " 

هه

چه احمقانه پاک بودیم

وقتی از لمس کودکی یکدیگر

احساس گناه می کردیم

چه احمقانه

***

و چقدر خوب است

تو هم به گله ی روزمره گان ملحق شوی

قبقبه ات را باد کنی

زن بگیری

پول داشته باشی

... و البته سیبیل !

***

" من بزرگ شده ام "

بزرگ تر از همه ی بزرگتر های فامیل

و تازه اینجاست

که بزرگترین برگ برنده ی شعرم  

رو می شود

" لعنت به این بزرگی "  

" لعنت به این بزرگی " 

 

بی دار

باشد به خیر ان شاءالله

ترانه ... خیال کردی که تنهایی ؟

سلام  

این ترانه رو با بغض نوشتم   

پارسال رمضون تو یه جمع هنری 

یه جای مزخرف دولتی

روزی که دیدم همه روزه خواری میکنن و من 

هیچی نمیتونم بگم  

چون اونجا هیچکارم ...

دلم شکست  

خونه که رسیدم  

فکر کردم اگه خدا رو ببینم  

بهم چی میگه ؟  

این ترانه رو با بغض نوشتم

 

یا نخون 

یا با حوصله بخون  

یا حسن مجتبی (سلامش باد )   

...............................................................................................

خیال کردی که تنهایی ؟ 

 

 

من این دلشوره رو دارم  که تا صبح تو بیدارم۱

تو شبها روزه داری کن خودم خورشید افطارم

.

من از روزِ ازل عشقو  ، توو  تقدیر تو  جا کردم

خودم دیدم زمین خوردی خودم واست دعا کردم

.

نمیدونی چه خوشحالم  ، چقد خوبه که آشفتی  !

دلم دیوونه شد وقتی توو  اون حس "ربنا " گفتی

.

منم تنها ترین عاشق ، که معشوقم تویی تنها

منم پرواز لبخندت ، بیا بالا تر از غم ها

...

چه حیفه محو  ابرا  شی ، نگام خورشیده  تو قلبت

توو لنگر گاه ِ  شب  موندن هزار تا ناخدا محوت

...

تو میتونی، چرا ؟ چون من،  منم معنای تو نستن

خیال کردی که تنهایی ؟ که جایِ " ما"  گذاشتی " من " 

.

خیال کردی نمیدونم  چه دردی توو  قدم ها  ته؟

تو هر وقت راهی ام میشی،  بدون که مقصد همراته 

.

بدون دنیا بدون ِ  تو   برای خلقتش کم  بود

من اینجا مسجدی ساختم که قرآنش یه آدم بود 

.

بذار دلخنده ها  باشن واسه قلبای نشکسته

یه اشک از چشمای روزه ات  ،  همین تا تشنه ای  بسّه 

....

چه حیفه محو  ابرا شی  ، نگام خورشیده توو  قلبت

توو لنگر گاه ِ  شب  موندن هزار تا ناخدا محوت  

... 

۱ :‌بخون بی دارم 

 

 

چهارم شهریور هشتاد و نه . ارومیه 

بی دار 

باشد به خیر ان شا‌ءالله

ما را

 ما را  

   

ما را میان هم ، چه کسی غرق کرد ؟

ما را برای هم ، چه کسی خلق کرد ؟

آن عادت ِ فکستنی ِ عبور را

از دیدگان هم ، چه کسی خرق کرد ؟  

 

 

آذر ماه هشتاد و نه . مشهد مقدس

بی دار  

باشد به خیر ان شاءالله

شعر نو ... هزار و یکمین چیز

 هزار و یکمین چیز

 

به هزار چیز فکر میکنی

قیصر میخوانی

سهراب میخوانی

                 حس می کنی

                 ای کاش می شد از این بهتر بود ...    

 

 حس میکنی امروز هیچ شنبه است 

 

جمعه ی خواب آلود

     پخش مانده است روی کتابهایت 

                 دیگر حوصله نداری آرزو هایت را  

                                        روی میز تحریرت بچینی    

تکرار هم تکراریست .    

...

... و تو فکر میکنی

    و فکر میکنی 

    و هزار و یکمین چیز

                       شعری است که باید بنویسی!   

 

بهمن ماه هشتاد و هشت . مشهد

بی دار

باشد به خیر ان شاءالله