داری می روی دکتر ...

دلم گرفت

چند روز بعد می رود

چیزی برایش نوشتم

توی ادامه مطلب است

داری می روی دکتر ...

داری می روی دکتر

دیگر نباید بابت گرانی

نگاه چپ چپ مخالفین را سیبل باشم

دیگر نباید توی تاکسی

هزار دلیل بیاورم که سردی هوا ربطی به احمدی نژاد ندارد

و گشت ارشاد مال پلیس است ...

دیگر نباید مزخرفات صانعی ها را

به حساب اسلام نشناسی شان بگذارم

داری میروی و این ها همه می روند

من اما

درگیر این گلایه

" ما ز یاران چشم یاری داشتیم ... "

.

داری میروی دکتر

آن روزهای خانه نشینی ات را هم ببر

آن مار توی آستینت را

آن تملق های توی حکم دادن هایت را

آن خودخواهی های گاهی خوب و گاهی مزخرفت را

آن اشاره های سلام وارت را به دوربین و غیر دوربین

آن انتصاب های یک روزه و عزل های دوروزه ات را

آن هم آغوشی ننجون چاوز را

بقایی را

رحیمی را

هاله ی نورت را

از همه مهم تر

آن عبارات آخر آقای الهام را

داری میروی دکتر و

دارند می آیند آنها که هشت سال فحاشی کردند

دیوارت آری

کوتاه بود

داری می روی دکتر و

با همه ی گلایه هایم به یاد دارم

همیشه ی خدا

آستینت بالا بود

آدم هایت هم همه دهاتی بودند

و هیچوقت " پسته " ی سفارشی هاپول نمی کردند

من گلایه دارم از تو

اما به آنها که کینه ی شتریشان را

می کویند توی سر این هشت سال

که هر چه بود از " جاسوسی دولتی " خاتمی بهتر بود

و بزدلانه , خود کرده ها را عیب تو میشمارند

من به آنها می گویم

اینجا کسی است که ریش سفید کرده است و شما

شکم , گنده ...

همانها که فتنه ی 88 پلکان دشمن شدند

همانها که جنایت فاشیست های لوس و زیرمیز زنی مثل "موسوی" را به حساب شادی بحق تو نوشتند

همانها که زن و بچه یشان چنبره زنده اند روی مملکت و تو دمچینشان کردی

همانها که " امنیت ملی " را بابت منافعشان به باد می دادند

همانها که خزعبلاتشان تیتر یک بی بی سی و جرس بود هر روز

همانها که خدایا نمیدانم چرا خلع لباس نمی شوند

همانها که توی نماز جمعه قدس گفتند " اکثر مردم تردید دارند " و امروز به " اطمینان " رسیده اند

همانها که اکثریت مطلق اشرافیت هستند

همانها که روزنامه هاشان از وزارت فرهنگ تو امتیاز کاغذ می گرفت و تو را فحش کش می کرد

همانها که سینما را بابت سهم خواهی به نابودی کشاندند تا پای تو نوشته شود

همانها که کور شدند و ندیدند بهترین نتیجه ی ورزش تاریخ مملکت را گرفته ای

همانها که می شناسی و می شناسم

همانها که علی مطهری هستند ...

همانها را می گویم

که تمام این هشت سال

احمدی نژاد سنگین بود توی دلشان و به خاطرش

حتی اسلام را نا کارآمد جلوه دادند

یک روز طلا را بردند روی پسته

یک روز استیضاح این و آن

به خدا که اگر عقده گشایی نمیکردند ... این نمی شد ...

.

داری می روی دکتر و من

تو را دوست دارم

تو بوی سادگی رجایی می دادی

و هیچوقت برای رای دست به دامن "شجریان" و " فرهادی " نشدی  

من برای تو ستاد زدم توی دانشگاه و سبزی ها به من جیره خوار رژیم گفتند

این لذت من از " احمدی نژادی " بودن ؛ بود

و چه کیفی داد

وقتی توی سازمان ملل

منطق دشمن به پرتاب گوجه تنزل پیدا کرد

وقتی زیباکلام هیچ نگفت , بابا اکبر غمگین بود

و تو به دانشجویان کلمبیا

درس انسانیت دادی

و جهان ما را

به اندازه ی خودمان نگریست

و مُرد آن بزدلی اپیدمی شده ی اصلاحات در مقابل کفر ...

چماغشان را گذاشتند توی کوزه

آبش را با کیک زرد قدرتمان نوش کردند ...

آری

تو آقای صد و چند سانتی

آمریکا نشاندی سر جایش

همان " هیچ غلط نکننده " ی امام

نه " کدخدا " ی حضرات " صحابه " ...

تو را دوست دارم

چون میدانستم

پسرانت هیچ کجای مملکت , کانتینر جا به جا نمی کنند

چون سفر های استانی ات را

شیوخ , به خواب هم نمی دیدند ...

تو خدمت را زندگی کردی

داری میروی دکتر و من

به احمدی نژادی بودنم می بالم

اما ...

حیف که یک اما کاشته ای ...

اما حیف

که ما ز یاران چشم یاران داشتیم و

تو هنگام بوسیدن دست آقا ؛ سرماخورده بودی

از همانجا دلم ریخت

و همان کافی بود تا غرور قدرت

خانه ی سادگی ات را خراب کند

و چه ها که نشد ...

چه بگویم ...

داری می روی دکتر و

دارم دعایت می کنم

خدا ببخشایدت و اجرت دهاد

والعاقبه للمتقین .